Na 4 Niedzielę Adwentu C z cyklu "Wyzwania".
więcej »Fragment pracy magisterskiej "Obraz Chrystusa Pana i Nauczyciela w J 13, 1-20. Studium egzegetyczno-teologiczne." , który zamieszczamy za zgodą Autora.
6. 3. Mowa Jezusa o służbie braterskiej (J 13, 12-15)
Konstrukcja umieszczona w wersecie 14: jeśli ja … to i wy była to argumentacja używana często przez rabinów. Był to jeden ze sposobów zwracania się wyższego do niższego[142]. Widoczna jest tu zmiana, która może być znacząca. Jezus wcześniejsze tytuły Nauczyciel i Pan, używane przez uczniów wobec swoich nauczycieli, zmienia na Pan i Nauczyciel. Można by w niej dopatrywać się zmiany porządku znaczenia tytułów, które w rzeczywistości dobrze Go charakteryzują, gdyż on rzeczywiście taki jest[143].
W. 15 przekazany został w formie trybu rozkazującego, autorytatywnego. Redaktor użył czasownik δέδωκα (dałem) w czasie przeszłym, który odnosi się do przyszłości[144]. Jezus dokonując umycia nóg uczniom, dał im przykład, jak powinni teraz postępować. Niejako wymaga od tych, których wybrał, by podjęli zadanie ich Pana i Nauczyciela.
6. 4. Mowa Jezusa o misji posłanych (J 13, 16-20)
Analizując w. 16 i jego strukturę można zauważyć, że jest on paralelny z dwoma tekstami Ewangelii synoptycznych, tzn. Mt 10, 24 i Łk 6, 40, które podobnie jak on mówią o tym, że Uczeń nie przewyższa nauczyciela ani sługa swego pana, a dopiero w pełni wykształcony, będzie jak jego nauczyciel.
W tym porównaniu termin κύριος był użyty w sensie właściciela, pana niewolnika, a nie tak jak w wersetach poprzednich κύριοςużywanego jako Panie[145].
Znaleźć w nim można również występujący tylko w tym miejscu, w Ewangelii Jana, termin ἀπόστολος (posłaniec, wysłannik[146]). Jezus chce, by uczniowie kontynuowali dzieło, jakie On sam zapoczątkował na ziemi. O tym, że uczniowie mają być Jego apostołami, tj. wysłannikami, należy analizować w kontekście wcześniejszej wypowiedzi, tzn., że sługa nie jest większy od swego pana. Pan wzywa swoich, by poprzez służbę stali się wielcy jak On, gdyż tylko wielkość wypływająca ze służby jest prawdziewą wielkością[147].
Werset 17 rozpoczyna się od imiesłowu wiedząc. Jest tu, więc mowa o przyszłości, jakby w teraźniejszości. Brown streścił tę wiedzę w zdaniu mówiącym, że uczniowie teraz rozumieją, a w przyszłości będą to wcielali w życie w praktykę[148]. Termin błogosławieni (μακαριοι) odnosi się więc do zrozumienia przez uczniów tego, co się już wydarzyło.
---------------------------------------------
[142] Por. R. Brown, Giovanni, Assisi 1979, s. 657.
[143] Por. tamże.
[144] Zostawić, dać coś komuś oznacza, że teraz ktoś będzie teraz coś posiadał.
[145] Por. R. Brown, Giovanni, Assisi 1979, s. 658.
[146] ἀπόστολος, w: Jurewicz, s. 99; por. także: ἀπόστολος, w: Popowski, s. 68.
[147] Por. Por. S. Fausti, Rozważaj i głoś Ewangelię. Wspólnota czyta Ewangelię wg św. Jana. Tom 2, B. A. Gancarz (tł.), Kraków 2005, s. 24.
[148] Por. R. Brown, Giovanni, Assisi 1979, s. 658.
aktualna ocena | |
głosujących | |
Ocena |
bardzo słabe |
słabe |
średnie |
dobre |
super |