Drogą Marka

Co mi Jezus daje? Kim jest On sam? Czym głoszone przezeń królestwo?

Zbawienie też dla obcych (7, 24- 8,9)

Jezus jest Mesjaszem Izraela. Ten słyszy naukę Jezusa. Widzi Jego cuda. Mimo to wielu nie jest skłonnych zobaczyć z Nim Bożego Męża. Mesjasz Izraela nie stroni też jednak od kontaktów z poganami. Trzy następujące teraz sceny rozgrywają się na ziemiach zamieszkanym przez pogan. Dwie pierwsze – bez cienia wątpliwości. I choć nie jest to jeszcze misja ewangelizacyjna wśród pogan – tę rozpoczną dopiero uczniowie Jezusa – jest to wskazanie, że Ewangelia nie jest tylko dla Izraela, ale całego świata.

(7, 24-30) Wybrał się stamtąd i udał się w okolice Tyru i Sydonu. Wstąpił do pewnego domu i chciał, żeby nikt o tym nie wiedział, lecz nie mógł pozostać w ukryciu. Wnet bowiem usłyszała o Nim kobieta, której córeczka była opętana przez ducha nieczystego. Przyszła, upadła Mu do nóg, a była to poganka, Syrofenicjanka rodem, i prosiła Go, żeby złego ducha wyrzucił z jej córki. Odrzekł jej: «Pozwól wpierw nasycić się dzieciom; bo niedobrze jest zabrać chleb dzieciom, a rzucić psom». Ona Mu odparła: «Tak, Panie, lecz i szczenięta pod stołem jadają z okruszyn dzieci». On jej rzekł: «Przez wzgląd na te słowa idź, zły duch opuścił twoją córkę». Gdy wróciła do domu, zastała dziecko leżące na łóżku, a zły duch wyszedł.

• Jezus ustępuje wobec prośby. Świadom jest, ze Jego misja skierowana jest – na razie – do Izraela. Na usilną prośbę decyduje się jednak uczynić wyjątek, Jezus jest tym, któremu nie jest obojętny los i tych, którzy są daleko.
   
• Poganie nie są dla Jezusa podludźmi. Nie znający prawdziwego Boga nie są podludźmi. Dobra Nowina o królestwie Bożym jest też dla nich.
   
• Podobnie jak pierwszym cudem Jezusa w odniesieniu do Izraela było uzdrowienie opętanego, tak podobnie jest w odniesieniu do pogan. Już wcześniej było to uzdrowienie opętanego z pogańskiej Gerazy. Teraz, drugi cud czyniony przez Jezusa na korzyść poganek, to również wypędzenie złego ducha. Jezus jawi się jako ten, który stanowczo przeciwstawia się trzymającemu w swojej władzy ludzi szatanowi. Przyszedł wyzwolić człowieka z mocy złego.
   
• ...............................

(7,31-37) Znowu opuścił okolice Tyru i przez Sydon przyszedł nad Jezioro Galilejskie, przemierzając posiadłości Dekapolu. Przyprowadzili Mu głuchoniemego i prosili Go, żeby położył na niego rękę. On wziął go na bok, osobno od tłumu, włożył palce w jego uszy i śliną dotknął mu języka;  a spojrzawszy w niebo, westchnął i rzekł do niego: «Effatha», to znaczy: Otwórz się! Zaraz otworzyły się jego uszy, więzy języka się rozwiązały i mógł prawidłowo mówić. [Jezus] przykazał im, żeby nikomu nie mówili. Lecz im bardziej przykazywał, tym gorliwiej to rozgłaszali. I pełni zdumienia mówili: «Dobrze uczynił wszystko. Nawet głuchym słuch przywraca i niemym mowę».

• Jezus nie gardzi poganami.
   
• Jezus jest tym, może uleczyć nawet najbardziej beznadziejne „przypadki”.
   
• Jezus zachowuje się nieco jak Bóg stwarzający niegdyś człowieka. Jakby naprawiał zepsute stworzenie.
   
• Scena może mieć też znaczenie symbolicznie. Poganie są tymi, którzy nie znają Boga, bo „nikt im nie głosił”. Nie mieli szansy Go poznać. Teraz mają szanse usłyszeć. A odzyskując zdolność mowy odzyskują zdolność mówienia do Boga i komunikowania się z tymi, którzy prawdziwego Boga już poznali....
   
• .....................................

(8, 1-9) W owym czasie, gdy znowu wielki tłum był z Nim i nie mieli co jeść, przywołał do siebie uczniów i rzekł im: «Żal Mi tego tłumu, bo już trzy dni trwają przy Mnie, a nie mają co jeść. A jeśli ich puszczę zgłodniałych do domu, zasłabną w drodze; bo niektórzy z nich przyszli z daleka». Odpowiedzieli uczniowie: «Skąd tu na pustkowiu będzie mógł ktoś nakarmić ich chlebem?» Zapytał ich: «Ile macie chlebów?» Odpowiedzieli: «Siedem». I polecił ludowi usiąść na ziemi. A wziąwszy siedem chlebów, odmówił dziękczynienie, połamał i dawał uczniom, aby je rozdzielali. I rozdali tłumowi. Mieli też kilka rybek. I nad tymi odmówił błogosławieństwo i polecił je rozdać. Jedli do sytości, a pozostałych ułomków zebrali siedem koszów. Było zaś około czterech tysięcy ludzi. Potem ich odprawił.

• Podobnie jak wcześniej dla Izraela, tak teraz Jezus rozmnaża chleb dla pogan (zdają się na to wskazywać kontekst, „przyszli z daleka”, liczba 7).
   
• Jezus tym, który może zaspokoić ludzki głód.
   
• Jezus jest tym, któremu żal tych, którzy mogliby zasłabnąć. Nawet jeśli są „tylko” poganami. Wcześniej, przy rozmnożeniu chleba dla Żydów żal mu było „owiec bez pasterza”.
   
• Jak wcześniej uzdrawiając córkę Syrofenicjanki a potem lecząc głuchoniemego poganina, tak i teraz Jezus pokazuje, że dary Jego królestwa są i dla tych, którzy są daleko od prawdziwego Boga.
   
• ..............................