"Niepłodna rodzi siedmioro" (1 Sm 2,5)

Pośród licznych starotestamentalnych postaci, których modlitewne postawy zostały przedstawione na kartach Pisma Świętego, są również niepłodne kobiety modlące się o dar potomstwa. Z czasów patriarchów wprost taka wzmianka dotyczy Racheli, żony Jakuba. Będąc niepłodną, nie mogła począć i urodzić potomstwa swemu mężowi. Bóg jednak wysłuchał jej modlitwy i sprawił, że porodziła syna. Autor biblijny to wydarzenie tak zrelacjonował: „A Bóg zlitował się i nad Rachelą; wysłuchał ją Bóg i otworzył jej łono. Gdy więc poczęła i urodziła syna, rzekła: «Zdjął Bóg ze mnie hańbę!» Dając mu zaś imię Józef, westchnęła: «Oby Pan dodał mi jeszcze drugiego syna!»” (Rdz 30,22-24). W późniejszych czasach – czasach sędziów – kobietą, która z głęboką wiarą prosiła o potomstwo, była z kolei Anna, matka proroka Samuela. Historia jej modlitwy został dość obszernie przedstawiona na kartach Pierwszej Księgi Samuela. Jest to zarówno modlitwa błagalna o dar potomstwa (zob. 1 Sm 1,1-20), jak i modlitwa dziękczynna za otrzymaną łaskę macierzyństwa (zob. 1 Sm 2,1-10).