Jezus zapytał ich: „A wy za kogo Mnie uważacie? (Mt 16,15).

Cezarea Filipowa to ważne miejsce, w którym dokonało się objawienie tożsamości Jezusa. I zarazem miejsce, w którym królowało bałwochwalstwo, budzące w umysłach Żydów gniew, oburzenie i odrazę. Na szczycie została wybudowana świątynia ku czci Cezara Augusta. Jedna z grot, poświęcona greckiemu bożkowi i nimfom, przypominała bramę wiodącą do czeluści piekielnych, w których królował Szatan. Stąd Żydzi mieli nadzieję, że bramy piekielne wstrząsną pewnego dnia skałą, na której znajduje się bluźniercza świątynia i pochłonie ją w otchłanie piekielne.

Pytanie Jezusa, skierowane do Piotra, ujawnia dyskusję na temat tożsamości Syna Bożego. Piotr wyznaje w imieniu uczniów, że jest On Mesjaszem, Synem Boga żywego. To z kolei moment, kiedy Jezus obiecuje zbudowanie Kościoła, którego bramy piekielne nie przemogą. I Piotr ma w tym Kościele otrzymać „władzę kluczy”, czyli wiązania i rozwiązywania. Tak dzieje się również z jego następcami. Przypomina nam o tym liturgiczne święto Katedry św. Piotra, które jednocześnie wskazuje, że Stolica Piotrowa jest podstawą jedności Kościoła. I Kościół modli się, aby „pośród zamętu świata nasza wiara pozostała nienaruszona”.

Wierzyć to nie tylko uznać Jezusa za Mesjasza, ale swoim użyciem ukazywać, jak wielki jest Pan. To od tego zależy, jak będzie wyglądać nasze dziś i jutro.

Św. Faustyna - Dzienniczek, 57

O Boże, im więcej Cię poznaję, tym więcej Cię pojąć nie mogę, ale to niepojęcie daje mi poznać, jak wielkim jesteś, Boże. A to niepojęcie Ciebie zapala nowym płomieniem serce moje ku Tobie, Panie. Od chwili, w której pozwoliłeś, Jezu, zatopić wzrok mej duszy w Tobie, odpoczywam i nie pragnę niczego. Znalazłam przeznaczenie swoje w chwili, w której utonęła dusza moja w Tobie, w jedynym przedmiocie miłości mojej. Niczym jest wszystko w porównaniu z Tobą.

Nieboskłonni nieboskłonni - Psalm 23