Ojcze sprawiedliwy! Świat Ciebie nie poznał, lecz Ja Ciebie poznałem i oni poznali, żeś Ty Mnie posłał. Objawiłem im Twoje imię i nadal będę objawiał, aby miłość, którą Ty Mnie umiłowałeś, w nich była i Ja w nich. J 17, 25-16

Podczas Ostatniej Wieczerzy Jezus wiedząc, że świat Go odrzuci, że z trudem będzie Go poznawał, nie przestaje ufać. Ufa, że ci, którym objawia swą miłość, ci, którzy w nią całkowicie uwierzą, będą ją objawiać innym. Czy jestem godna Jego zaufania? Do których ludzi należę? Do tych ze ‘świata’, którzy odrzucają prawdę, bo zbyt trudne jest jej zgłębianie? Czy tych, w których obecna jest miłość objawiona przez Chrystusa? Trudno odpowiedź…

Trzeba spojrzeć na własne postępowanie, zrobić rachunek sumienia, by wglądnąć w to, jakie owoce w moim życiu przynosi moja wiara. Czy z ufnością przyjmuję przeciwności życia? Ile razy odważnie przyznałam się do Jezusa? Jak reaguję w trudach i cierpieniach, czy próbuję Go w nich odnajdywać? Jak często szukam Bożej woli w moim życiu? Czy nie nadużywam Jego zaufania?

frgiovanni Wspólnota Miłości Ukrzyżowanej - Panie spraw, by me serce.