Kimże ja jestem, Panie mój, Boże, i czym jest mój ród, że doprowadziłeś mię aż dotąd? 2Sm 7

Król Dawid czuje się niegodny tak wielkiego obdarowania przez Boga. Jego słowa wyrażają ogromną ufność. Zastanawiam się, czy kiedykolwiek czułam się tak wobec Bożych darów?  Raczej towarzyszy mi przekonanie, że to, co posiadam jest głównie moją zasługą. Zapominam, że jedynym Dawcą wszystkiego co mam, jest Bóg. To On dał mi rozum, zdolności, bym z nich korzystała, ale i je pomnażała.

Bóg daje mi to, co dla mnie jest najlepsze i konieczne. Ja jednak chciałabym więcej, inaczej, po swojemu. Ciągle niezadowolona z tego, co mam, jak żyję, kim jestem, co robię. Taka postawa nie rodzi wdzięczności, a tym samym i nie buduje więzi z Bogiem. Zbyt wiele spraw jest wciąż od Niego ważniejszych, choć wiem, że to On powinien być w moim życiu na pierwszym miejscu. Jeśli Bóg nie będzie głównym celem mojego życia, będę się od Niego oddalać. Z czasem może stać się dla mnie kimś zupełnie obojętnym. A ja nie będę mieć siły, by stanąć po Jego stronie, gdy inni będą Mu złorzeczyć.

Agencja Muzyczna Polskiego Radia Mikołaj Gomółka - Pomni, Panie, Dawida (Ps.132) ("Mikołaj Gomółka - Melodie na Psałterz Polski")