Psalm sławi dzisiaj Boga, który panuje nad wszystkim. W pierwszym czytaniu widzimy umierającego Dawida, w ewangelii – uczniów, posyłanych po dwóch także w miejsca, gdzie mogą ich nie przyjąć... „Ty panujesz nad wszystkim” – oznacza dla nas, że nie umieramy w samotności, ale w Obecności; i nie żyjemy sami – ta święta Obecność towarzyszy nam w każdych okolicznościach.

Żyć z tą świadomością wcale nie musi być łatwiej – jak się czasami nam wmawia, że niby wierzący to ci, którzy nie decydują się brać za bary z życiem. Żyć z tą świadomością oznacza angażować się o wiele bardziej, szerzej, głębiej. Przekazywać dziedzictwo – jak Dawid Salomonowi, zabiegać o nawrócenie świata, o to, by nikogo nie zniszczył żaden zły duch – jak apostołowie.