To właśnie ja Go zobaczę, moje oczy ujrzą, nie kto inny; moje nerki już mdleją z tęsknoty Hi 19,27

Hiob zachwyca swoją ufnością wobec Boga. Akceptuje swoje cierpienie jako Jego dopust, burzy się na przyjaciół, którzy nie rozumiejąc, upatrują w nim jedynie karę Bożą. Hiob czuje się opuszczony przez ludzi, ale nie przez Boga. Tęskni i ufa, jak twierdzą egzegeci, w swoją rehabilitację jeszcze za ziemskiego życia. Słowa, które dziś wypowiada, moją uwagę kierują jednak na inną tęsknotę – za życiem wiecznym. Gdzie nie będzie już bólu, cierpienia i smutku.

Życie wiarą, ufnością i tęsknotą za życiem wiecznym jest świadectwem dla świata, dla ludzi pośród których żyję. Jezus posyła mnie każdego dnia, tak jak posłał swoich uczniów. Tylko całkowite oddanie swojego życia Bogu, całkowite zawierzenie będzie zmieniać moje życie. Wtedy jest szansa, że przyciągnę innych do Jezusa.

Kiedy czytam historie nawrócenia, chociażby wspominanego dziś św. Franciszka, widzę, jak wiele dobra siali wokół siebie. Świadectwo ich wiary, ufność pomimo przeciwności, cierpienia, prześladowania i prawdziwa tęsknota za Bogiem doprowadzała do przemiany wielu serc. Jakie świadectwo wiary, ufności i tęsknoty za tym, co wieczne daję wobec tych, którzy stanęli na mojej drodze?

Wierzę, że będę oglądał dobra Pana 
w krainie żyjących.  Ps 27,14

Czytania mszalne rozważa Aleksandra Kozak

frgiovanni Marcin Gajda - Radość Franciszka - piesń o św. Franciszku