Wypiję. Pod warunkiem, że wino będzie smakowało. Żarty z Bożego Słowa? Nie! To jedynie nasze ludzkie kupczenie, targowanie się, uniki, ucieczka. Wszystko, co człowiek potrafi zrobić, by uniknąć jednego. Woli Bożej. Wypicia kielicha wina nie przedestylowanego pod kątem naszych gustów, smaków, oczekiwań, marzeń. Czasem cierpkiego i gorzkiego. Podanego nie zawsze gustownym naczyniu. W okolicznościach gdy na degustację mamy najmniejszą ochotę.

Kielich jak gość nie oczekiwany. Jak telefon w niestosownej chwili. Jak żałobne ubranie na weselu. Jak przyjaciel, który zawiódł. Kielich bez gwarancji miejsca po stronie prawej i lewej, życia cichego i spokojnego, nie chroniący policzków przed zniewagami i opluciem, przed zdradą i niewiernością.

Jedno gwarantujący. Możliwość upodobnienia do Mistrza za cenę służby. „Kielich mój pić będziecie…”

Rachunek sumienia

1. Rozważam drogę krzyżową czy idę drogą krzyżową?
2. Modlę się jak Jeremiasz i Jezus na krzyżu?
3. Kielich Jezusa. Miłość czy utrapienie?

Śladami świętych

„Znajdowałem lud zbuntowany przeciwko Ewangelii za każdym razem, kiedy obok krzyża Zbawiciela nie pokazywałem postaci jego Matki” (św. Franciszek Ksawery).

Czytania mszalne rozważa ks. Włodzimierz Lewandowski