"Pójdźcie, błogosławieni u Ojca mojego, weźcie w posiadanie królestwo, przygotowane dla was od założenia świata!"

Te słowa pragniemy usłyszeć wszyscy u schyłku naszych dni. Kiedy już zakończy się nasz ziemski czas; kiedy ucichną wszystkie światowe mądrości i banały; kiedy nikt już nie będzie poklepywał nas po ramieniu ani wytykał palcami, wtedy pozostaniemy sami - oko w oko z naszym całym życiem i twarzą w Twarz z naszym Stwórcą.

Co wtedy usłyszymy? "Pójdźcie, błogosławieni u Ojca mojego, weźcie w posiadanie królestwo" czy "Idźcie precz ode Mnie, przeklęci, w ogień wieczny"?

Królestwo Ojca przygotowane jest od początku świata dla każdego z nas. Każdy z nas ma tam swoje osobiste miejsce, przygotowane przez Ojca. Nikt nie może wejść w zastępstwo na to miejsce.

Bóg stworzył nas dla Siebie, dla domu, którym jest Jego serce i niespokojne pozostaną nasze serca, dopóki tam nie osiądziemy. A objąć w posiadanie Królestwo Ojca możemy tylko w jeden sposób: przez miłość.

Pytania do refleksji

W nawiązaniu do Ewangelii tej niedzieli:

• Czy w okresie Wielkiego Postu zwracam bardziej uwagę na potrzeby drugiego człowieka: współmałżonka, dzieci, współpracowników?
• Czy szukam ludzi ubogich, głodnych, chorych, by nieść im swoją pomoc?
• Czy wierzę, że każdy człowiek, również ten, którego nie lubię, ma swoje miejsce w Królestwie Niebieskim i jest oczekiwany przez Ojca?

Myśl św. Jana Pawła II

Jeśli niektórzy teologowie twierdzą, że miłosierdzie jest największym wśród przymiotów i doskonałości samego Boga, to Biblia, Tradycja i całe życie z wiary Ludu Bożego, dostarcza z pewnością swoistego pokrycia dla tego twierdzenia. Nie chodzi tutaj o doskonałość samej niezgłębionej istoty Boga w tajemnicy samego Bóstwa, ale o doskonałość i przymiot, w którym człowiek z całą wewnętrzną prawdą swej egzystencji szczególnie blisko i szczególnie często spotyka się z żywym Bogiem (Dives in misericordia 13)