Postanowiliśmy bowiem, Duch Święty i my, nie nakładać na was żadnego ciężaru oprócz tego, co konieczne.  Dz 15

Wszyscy przez chrzest zostaliśmy wszczepieni w Kościół. Każdy z nas jest ‘cegiełką’ tejże ‘budowli’. Dlatego każdy za niego jest odpowiedzialny. Wielu męczenników za to, by trwał, poświęcało swoje życie. Dziś, zbyt często słyszymy lub czytamy słowa krytyki, a raczej krytykanctwa pod jego adresem. Martwi to tym bardziej, gdy robią to ci, którzy tworząc Kościół, sami są za niego odpowiedzialni. Owszem, Apostołowie także piętnowali niewłaściwe postawy w Kościele, o czym czytamy dziś w Liturgii Słowa.

Karcili za złe postawy, ale jednocześnie wskazywali, jak zło naprawić. Kierowali się miłością i troską a nie krytykanctwem. Nie oskarżali i nie obwiniali. Są przykładem, że nie wolno milczeć, gdy dzieje się zło, ale jednocześnie trzeba pamiętać o wolności i godności drugiego człowieka. Czy tak, jak Apostołowie, zanim zwrócimy komuś uwagę, kogoś napomnimy, prosimy o światło Ducha Świętego? Czy też próbujemy polegać wyłącznie na sobie samych, wyłącznie własnymi siłami rozwiązać problem?

wniebowianki Duchu Święty - Deus Meus