„Kto ma przykazania moje i zachowuje je, ten Mnie miłuje” (J 14,21).

Boża obietnica została zawarta w słowie, które Ojciec wypowiada przez Syna do uczniów. Natomiast miłość, która przejawia się w przestrzeganiu przykazań, jest warunkiem otrzymania Ducha Świętego.

Bóg kieruje do mnie „wspaniałe zaproszenie”. Moim zadaniem jest wsłuchiwanie się w Boży głos i podążanie za Nim każdego dnia. W jaki sposób? Przez noszenie w sercu i zachowywanie przykazań, które „nie są ciężkie”. A wtedy pozwalam Duchowi kształtować moje wnętrze i napełniać mnie wolnością.

„Wspaniałe zaproszenie” stanowi dar i łaskę, a nie konieczność czy determinację. W każdej Mszy kapłan powtarza słowa: „Błogosławieni, którzy zostali wezwani na Jego ucztę”. W ten sposób przypomina, że przyjęcie Bożego zaproszenia daje szczęście i radość.

Dziś mogę ponowić – w pełnej wolności i w klimacie modlitewnej ciszy – swoje „tak” Bogu. I w ten sposób otworzyć się na kolejne łaski Pocieszyciela.

Czytania mszalne rozważa ks. Leszek Smoliński

Hanna Staniszewska "Twoja miłość, jak ciepły deszcz" - Mietek Szcześniak