To coś więcej aniżeli drobna przysługa, poświęcona godzina, spełniona zachcianka, gest życzliwości, sąsiedzka pomoc, podana od czasu do czasu dłoń.

To styl życia.

W skrajnych przypadkach związanie się z chorobą, bezradnością, nie zawsze przyjemnymi zapachami, fizjologią. Bez oznak zniecierpliwienia, z szacunkiem dla cudzego wstydu.

Na co dzień otwarte oczy. I żeby nie trzeba było ciągle prosić, wskazywać palcem, pilnować, motywować. Nie oglądając się na innych. Nie pytając dlaczego ja. Łaski służenia Jezusowi w bliźnim nie nazywając udręką i utrapieniem. „Wiedząc to będziecie błogosławieni.”

Czytania mszalne rozważa ks. Włodzimierz Lewandowski

maereee Ubi Caritas