To jest ten tajemniczy moment, kiedy w odpowiedzi na Słowo, które się słyszy („Ja jestem Jezus Nazarejczyk, którego ty prześladujesz”), ze strony człowieka pada odpowiedź („Co mam czynić, Panie?”).

Nie ma wymówek, powątpiewań, dociekań, rozważań. Jest krótka i wyraźna deklaracja, że oto Bóg prawdziwie jest Panem, a człowiek jest tym, który ma wypełniać Jego wolę.

Tajemnica powołania.

Każdy człowiek jej doświadcza, ale nie każdy udziela właściwej odpowiedzi. Z różnych powodów.

Ten brak odpowiedzi jest ogromnym dramatem człowieka, bo nie może on doświadczyć w swoim życiu potęgi łaskawości Pana, przejawiającej się w znakach i cudach.

Życie człowieka nie przynosi takiego owocu, jakie mogłoby przynieść, gdyby zdecydował się na tę jedną, najlepszą odpowiedź: „Co mam czynić, Panie?”