Zdumiewali się Jego nauką: uczył ich bowiem jak ten, który ma władzę, a nie jak uczeni w Piśmie (Mk 1,22).
Zdolność do fascynacji, zachwytu wprowadza człowieka w inny świat, w krainę piękna słowa, obrazu, dzieła sztuki. A wszystkich obecnych w synagodze zdumiały słowa Jezusa. Zdziwienie słuchaczy Syna Bożego otwiera ich na nowość nadprzyrodzonego orędzia. I uświadamia, że brak zdziwienia może wynikać z braku zrozumienia i powodować „zatwardziałość serca”, która wyklucza wszelką nowość.
Nauczanie Jezusa, który ma władzę nauczania i uzdrawiania, różni się w sposób zdecydowany od nauk głoszonych przez uczonych w Piśmie. Podczas gdy oni wyjaśniali słowo tak, jak sami nauczyli się od innych, to Jezus sam ustanawia sens słowa, któremu posłuszne stają się nawet duchy nieczyste. Boski nauczyciel mówi o Bogu w sposób nowy, ożywiający i uzdrawiający, sam bowiem „jest obliczem miłosierdzia Ojca”.
Ewangelia to nasze spotkanie z Jezusem. Fascynacja Jego Osobą, nauczaniem i dziełami może stać się okazją do głębszego odkrycia Tego, który pragnie towarzyszyć nam w codziennych zmaganiach o kształt naszej świętości, By on mógł działać w nas i przez nas. Czy pomimo wielokrotnego słyszenia Jezusa potrafię się jeszcze zdumieć Jego nauką i odkryć jej nowość w rwącym potoku słyszanych codziennie słów?
Papież Franciszek, Gaudete et exultate, 21
„Miarą świętości jest to, jak wiele jest w naszym życiu z Chrystusa, oraz na ile, mocą Ducha Świętego, kształtujemy nasze życie na podobieństwo Jego życia”. W ten sposób każdy święty jest orędziem, które Duch Święty bierze z bogactwa Jezusa Chrystusa i przekazuje Jego ludowi.
przemek2391Co złego może się stać przyjacielowi Chrystusa? Wszystkie przygody dobrze się skończą.
Nadchodzi dzień kary? Ale jak to? Za co? Jak Bóg może się gniewać? Jak śmie?
Dodaj swój komentarz »