Błogosławieni jesteście ubodzy, głodni, płaczący, znienawidzeni i wykluczeni. Biada wam, bogatym, sytym, roześmianym i uwielbianym. Nie, to nie jest wezwanie do bycia nieszczęśliwym, nawet z perspektywą szczęścia w wieczności. Nie spotka nas kara za szczęście.

Ubóstwo, głód, cierpienie i odrzucenie to nie koniec świata. Nie miernik naszej wartości. Nawet jeśli ludzie będą tak patrzyli, Bóg widzi prawdę. Jeśli spotyka cię cierpienie, płacz. Płaczący będą pocieszeni. Wykluczeni przyjęci.

Jeśli zaś dbasz tylko o bogactwo, sytość, przyjemność i zaszczyty, uważaj. Ludzka miara nie jest miarą Bożą. To wszystko nie jest ci potrzebne do życia. Naprawdę potrzebny jest Bóg.

Bardzo trudno na dnie zobaczyć niebo. Ale czasem trudniej dostrzec je ze szczytów…