Nauczycielu, które przykazanie w Prawie jest największe? Mt 22,36

Miłość wobec Boga najlepiej odzwierciedlają relacje z drugim człowiekiem. Przyglądając się im, zastanawiam się, na ile ukierunkowałam swoje życie na Bożą miłość? Jak realizuję przykazanie miłości Boga i bliźniego w codzienności? Niestety, dość częstym ich wyznacznikiem bywa egoizm i pycha. Wystarczy spojrzeć na motywacje, którymi się kieruję w obcowaniu z ludźmi.

Czy nie szukam w nich własnej korzyści lub też nie oczekuję potwierdzenia swojej wyjątkowości? Czy potrafię być całkowicie bezinteresowną? Dlaczego komuś pomagam? Czy rzeczywiście mam wówczas na względzie dobro drugiego człowieka? Czy raczej szukam okazji, by we własnych oczach dowartościować się, bądź też ‘zapracować’ na dobrą opinię u innych? W jakim celu zwracam komuś uwagę, gdy niewłaściwie postępuje? Czy kieruje się życzliwością? A może to kolejna okazja, by triumfować nad innymi?

Niełatwo rozpoznawać prawdziwe intencje. Dopiero zauważenie, nazwanie i przyznanie się do  niewłaściwych motywacji pozwala stanąć wobec Boga w prawdzie, z całą swoją słabością i bezradnością. Dlaczego jednak jest to takie trudne? Gdzie tkwi przyczyna takiej niemocy? Zbytnia koncentracja na sobie samej? Dopatrywanie się we wszystkim potwierdzenia swojej wartości? Szukanie własnego pożytku?

Naucz mnie, Boże mój, chodzić Twoimi ścieżkami, prowadź mnie w prawdzie, według Twych pouczeń.
Ps 25,4b.5