Trzyma się mocno Słowa Życia. Jest czysta jak gołębica. Troszczy się, by ciało pozostało nieskalaną świątynią Ducha Świętego. Gardzi kłamliwym językiem i podstępnymi wargami. Nie wystawia Boga na próbę, ale w każdym doświadczeniu widzi Jego moc i wielkość. Chętnie ćwiczy się w uległości Bożym przykazaniom a niemądre myśli zostawia pod krzyżem Jezusa.
Dlatego z łatwością daje się przesadzić w morze i zapuszcza w nim korzenie... Miłuje głębię.
A my? My na pustyni. Życie to czas próby. Czas kształtowania postaw i charakterów.
Wrzucenie do szufladki mocno utrudnia nawrócenie. I zaszufladkowanemu i szufladkującemu.
Garść uwag do czytań na XXVI niedzielę zwykłą roku C z cyklu „Biblijne konteksty”.
Wszystkie komentarze »
Uwaga! Dyskusja została zamknięta.