Jest wiara słaba i wiara słabych.

Wiara słaba zbudowana jest na ludzkich wyobrażeniach, przyzwyczajeniach, ogranicza się do kultury, hoduje lęki, pokłada nadzieję w człowieku, liczy na własne siły, na „wszelki wypadek” korzysta z sakramentów.

Wiara słabych potyka się o ludzkie ograniczenia, zmaga z grzechem, nie zawsze rozumie, palec chce wkładać do przebitego boku, szuka, kluczy, błądzi, chwytając rąbka szaty jak ostatniej deski ratunku.

Przed wiarą słabą nawet Bóg kapituluje. Wiara słabych niebo otwiera.