Refleksja na dziś

Niedziela 8 stycznia 2012

Czytania » Dziecko Boga

 „Tyś jest mój Syn umiłowany, w Tobie mam upodobanie”. Mk 1,11

Chrzest, jakiego udzielał Jan był jedynie symbolem nawrócenia, obmyciem rytualnym. Nie obdarzał łaską uświęcającą, nie przywracał godności dziecka Bożego. Każdy, na potwierdzenie decyzji przemiany swego życia, do której wzywał Jan, przyjmował chrzest z jego rąk. Przyszedł nad Jordan i Jezus. Po co? Przecież nie potrzebował nawrócenia. Chciał okazać solidarność z grzesznymi ludźmi? Zniżyć się do nas grzeszników? Już w zanurzeniu w wodach Jordanu wziąć na siebie ludzkie grzechy i prosić swego Ojca o ich wybaczenie? Ten gest Jezusa stał się nadzieją dla nas wszystkich, uwikłanych w grzech, zniewolenie, nałogi. Rozpoczął w ten sposób publiczną działalność, a Bóg Ojciec ogłosił światu, że Jezus jest Jego Synem.

W chrzcie Jezusa można dopatrywać się zapowiedzi naszego chrztu i związanego z nim Bożego synostwa. Moim rodzicom zawdzięczam, że dostąpiłam łaski chrztu świętego. Innego niż Janowy, bo przywrócił we mnie łaskę uświęcającą i Bóg zamieszkał w moim sercu. Od tego momentu stałam się Jego przybranym dzieckiem. Ten akt adopcji mógł się dokonać w moim życiu dzięki przyjściu Jezusa na świat, Jego śmierci i Zmartwychwstaniu. Chrzest zobowiązuje mnie do życia wedle wartości chrześcijańskich. Wszakże jako dziecko Boże powołana zostałam do życia wiecznego, a mogę je osiągnąć upodabniając się do Jezusa.

W jaki sposób realizuję swoje chrześcijańskie powołanie? Jak często uświadamiam sobie, że chrzest jest wielkim darem otwierającym mi drogę do zbawienia? Czy dziękuję Bogu za ten dar?

 

Czytania mszalne rozważa Aleksandra Kozak

 

bambusMOM Andrzej Lampert "Moje uwielbienie"


 

Przeczytaj komentarze | 2 |  Wszystkie komentarze »


Ostatnie komentarze:

1 perswazje 08.01.2012 20:49
Tak trudno Mu dziękować; dziękować sercem, uwielbieniem...
Muszę codziennie na nowo wierzyć, że jest to Bóg Żywy, Osoba.
0 Estera 08.01.2012 12:50


"To mówi Pan: „Oto mój Sługa, którego podtrzymuję, Wybrany mój, w którym mam upodobanie........
Nie będzie wołał ni podnosił głosu, nie da słyszeć krzyku swego na dworze. Nie złamie trzciny nadłamanej, nie zagasi knotka o nikłym płomyku."

Iz 42,1-4.6-7

Przepiękne wyznanie miłości, upodobania w tym, co ciche i pokorne. Wybranie TEGO, w którym Bóg ma upodobanie.

Zachwyca, nie gaszenie knotka o nikłym płomieniu. Iluż jest takich co już utracili światło, którego nikt z towarzyszących, nie pragnie zapalić, by widzieć lepiej czy choćby ogrzać się, wzajemną OBECNOŚCIĄ.

Boże,
Obecności upragniona
Witam i uwielbiam

wszystkie komentarze >

Uwaga! Dyskusja została zamknięta.

Wiara_wesprzyj_750x300_2019.jpg