Mój Pan dał mi wszystko, czego potrzebuję do życia. Zabezpieczył mnie. Pan nie zostawia swojej służebnicy bez pomocy, na pastwę zła i niegodziwości.

Tylko dzięki temu, że On jest po mojej prawicy, mogę zwyciężać moje własne słabości i grzechy i nie zachwiać się w miłości, gdy dotykają mnie słabości i grzechy innych ludzi.

Jeżeli wybiorę Boga jako moją jedyną obronę i ochronę, Pan, który dał mi rozum i rozsądek, poprowadzi mnie ścieżką życia ku radości. Radować się będę już tu, na ziemi, nawet w trudnych doświadczeniach. Bo obecność Pana będzie mnie umacniać i podtrzymywać.

Pan nie sprawia w sposób cudowny, że Jego słudzy wiodą beztrosko szczęśliwy żywot, bez cierpienia i chorób, bez tragedii i nieszczęścia śmierci. Takie oczekiwanie to iluzja, gdyż życie jest nieustanną walką ze złem i różnymi naturalnymi nieszczęściami.

Pan jednak walczy za mnie. Sługa ma tylko czuwać, by wzywać Pana na pomoc. A jeśli będzie czuwał i otworzy Panu w czasie, gdy On nadejdzie, wówczas On wyratuje go z każdej opresji.

Ale to Bóg jest Panem. To On jedynie wie najlepiej, kiedy powinien przyjść z pomocą człowiekowi.

Sługa ma czuwać i wołać, czuwać i modlić się, tzn. usilnie dążyć do poznania myśli i dróg Pana.

Rachunek sumienia

1. Czy wierzę w Boga, który mnie kocha?
2. Czy wierzę w Boga, który troszczy się o mnie?
3. Czy wierzę w Boga, który chce być moim największym Przyjacielem?

Śladami świętych

Krzyż nie jest tylko znakiem: jest także mocnym orężem Chrystusa. Jest laską pasterską, którą on pewnie wyważa drogę do nieba. (Edyta Stein – św. Teresa Benedykta od Krzyża – niemiecka filozof, karmelitanka bosa, Żydówka z pochodzenia)

Czytania mszalne rozważa Elżbieta Krzewińska