I rzekł do nich: „Pójdźcie za Mną, a uczynię was rybakami ludzi” Mt 4

Musieli już go znać, słyszeć o Nim, gdy powiedział do nich: „pójdźcie za Mną”. Co poczuli? Zaszczyt, że ich wyróżnił, że zauważył ich Ktoś, o Kim już zaczynało być głośno wokół? Co sprawiło, że poszli za Nim natychmiast, bez chwili zawahania i wątpliwości? Ciekawość, czy może chęć wyrwania się ze swojego środowiska? Nieważna była początkowa motywacja, ważniejszym było to, że pozostali przy Nim do końca swojego życia, poza jedną chwilą, gdy wystraszyli się Jego aresztowania i śmierci na krzyżu. Pomimo swoich słabości, okazali się Mu wierni do swojej  śmierci i to śmierci męczeńskiej.

Jezus zna moje motywacje, wie dlaczego klękam do modlitwy, przychodzę na Mszę świętą. Zna także moje słabości i grzechy. On jednak nigdy ze mnie nie rezygnuje, daje mi szansę dopóki żyję tu na ziemi. Tylko, czy ja, jak Apostołowie, potrafię zrobić coś ze względu na Niego „natychmiast”? Czy po zdradzie potrafię do Niego powrócić? Czy potrafię ze względu na Niego zrezygnować z własnych zachcianek, przyjemności? Bo jeśli nie, to trudno mi będzie w obliczu niebezpieczeństwa stanąć po Jego stronie.

nodzyna Zdecydowałem iść za Jezusem