„Tak samo (jak w dniu potopu i zagłady Sodomy) będzie w dniu, kiedy Syn Człowieczy się objawi”.

To będzie pewnie dzień jak co dzień. Może jeszcze rano wstanę, umyję się, ubiorę, zarzucę na ramię plecaczek i ruszę do pracy. Dopiero parę godzin później zrozumiem, że tego ranka obudziłem się po raz ostatni. Że doczekałem końca świata. Albo że tym końcem będzie moja śmierć…

Nieważne czy będzie tak czy inaczej. Istotne, czy jestem na ten dzień gotowy. Czy między pojawieniem się pierwszych znaków a zabraniem mnie z tego świata będę podenerwowany próbował nadrobić zaległości, czy mógł zająć się czymś takim prozaicznym jak wypicie kubka cudownie pachnącej kawy.