„A czy jest co świętować?” – słyszeliśmy w różnych okolicznościach, z różną dozą sarkazmu. Urodziny, jubileusze, wspomnienia wydarzeń – może niekiedy takie pytanie postawić trzeba, by na nowo odkryć sens tych wydarzeń, o którym zdążyliśmy zapomnieć.

Właśnie: sens. Świętowanie 6 stycznia oznacza wiarę w sens właśnie. Sens historii, obecności w niej Boga, to, że ma On dla ludzi – sensowny – plan. Co więcej, Objawienie Pańskie oznacza, że człowiek ma do tego Bożego planu, Bożego sensu dostęp. Świętujemy fakt, że człowiek może poznać Boga. Owszem, na ludzki sposób, ale ma w ogóle taką zdolność.

Świętowanie to radość we wspólnocie – bo wszyscy jesteśmy, jak pisze św. Paweł: współdziedzicami, współuczestnikami. Poczucie braterstwa, więzi z innymi – oto wszyscy jesteśmy stworzeni na podobieństwo Boga, wezwani do dialogu z Nim.