Arcykapłan i wszyscy jego zwolennicy, należący do stronnictwa saduceuszów, pełni zawiści, zatrzymali apostołów i wtrącili ich do publicznego więzienia Dz 5

W historii uwięzionych Apostołów, Bóg pokazuje, że stoi ponad ludzką zawiścią i każdą inną słabością. Z wszelkiego zła, czy niewłaściwych motywacji potrafi wyprowadzić znacznie większe dobro, w którym ukazuje swoją moc i chwałę. Bóg uwalnia Apostołów z więzienia w cudowny sposób, tak, że nawet strażnicy tego nie zauważyli. Jednak zazdrość zwolenników arcykapłana nie pozwoliła dostrzec ingerencji Boga w cudownym uwolnieniu. Nadal chcieli uwięzić Apostołów.

Zazdrość, zawiść, zamyka oczy na każde dobro. I mimo wewnętrznego przekonania, że jest dobrem, próbuje przed sobą samym nie uznawać go. Wmawia, że nie jest niczym szlachetnym, czy pięknym i szuka argumentów na potwierdzenie tego. Tak działa nieposkromiona zazdrość. To ona zamyka oczy na to, co Bóg działa w życiu moim i  innych ludzi. Sprawia, że nie zauważam, jak wiele razy i ja doświadczam Jego cudownej interwencji.

Z nauczania Jana Pawła II

O Sacrum Convivium, in quo Christus sumitur! [O Święta Uczto, w której przyjmuje się Chrystusa!] Inicjatywa Roku Eucharystii rodzi się ze zdumienia, jakie budzi się w Kościele przed tą wielką Tajemnicą. To zdumienie nieustannie ogarnia moją duszę. Z niego zrodziła się Encyklika Ecclesia de Eucharistia. Uważam za wielką łaskę dwudziestego siódmego roku posługi Piotrowej, który wkrótce rozpocznę, możliwość wezwania teraz całego Kościoła do kontemplowania, wielbienia, adorowania w najszczególniejszy sposób tego niewysłowionego Sakramentu. Niech Rok Eucharystii będzie dla wszystkich cenną okazją do uświadomienia sobie na nowo tego, jak niezrównany skarb Chrystus powierzył swemu Kościołowi. Niech pobudza do celebrowania jej w sposób żywszy, i bardziej świadomy, a z tego niech wypływa życie chrześcijańskie przemienione miłością (Mane nobiscum, 29).

dawina wybacz mi Jezu .......modlitwa ❤ ❤ ❤