To starotestamentalne błaganie rozlegało się przez wieki, rozlega z równą mocą i dzisiaj: „Odnów znaki i powtórz cuda. Zgromadź wszystkie szczepy Jakuba i weź je w posiadanie, jak było od początku. (…) Niech wszyscy na ziemi poznają, że jesteś Panem i Bogiem wieków”. Wydaje się, jakby ludzie nie mogli przestać wołać do Boga, jakby nie mogli nie pozostawać w relacji z Nim – tak, ta więź jest dla nas życiodajna, jak żadna inna.

Przychodzimy do Boga czasem jak Jakub i Jan, prosząc o jak najbliższe, a więc najbardziej uprzywilejowane miejsce – choć nie wiemy, co to oznacza. Jezus umie wykorzystać nawet i tę niewiedzę, by nam siebie objawić, by to nasze domaganie się bliskości przekuć w służbę. Bogu, braciom.