Tłumy słuchały z uwagą i skupieniem słów Filipa, ponieważ widziały znaki, które czynił (Dz 8, 1b-8).

Po ukamienowaniu Szczepana klimat do głoszenia Dobrej Nowiny był mało sprzyjający: wybuchło wielkie prześladowanie w Kościele jerozolimskim, wyznawcy rozproszyli się po okolicach Judei i Samarii, terror siał Szaweł. Jednak Filip przybył do Samarii i głosił Chrystusa. Jego świadectwu przysłuchiwali się tłumy z uwagą i skupieniem. Słowu towarzyszyły znaki: wyrzucanie złych duchów i uzdrowienia.

Ewangelizacja to głoszenie w mocy Ducha Świętego Dobrej Nowiny o Zmartwychwstałym, która niesie ze sobą radość i nadaje słowom autentyczność. To oddanie pod działanie Bożego Ducha swoich zdolności, predyspozycji i otrzymanych charyzmatów. W jaki sposób? Warto w tym momencie wsłuchać się w Pawłową „instrukcję”, skierowaną do Tymoteusza: „głoś naukę, nastawaj w porę, nie w porę, [w razie potrzeby] wykaż błąd, poucz, podnieś na duchu z całą cierpliwością, ilekroć nauczasz. (…) czuwaj we wszystkim, znoś trudy, wykonaj dzieło ewangelisty, spełnij swe posługiwanie!”.

Czytania mszalne rozważa ks. Leszek Smoliński

patriotycznyinternet Ruach - Nie siłą, nie mocą naszą lecz mocą Ducha Świętego - Polskie Pieśni Religijne