Gdy twój brat zgrzeszy przeciw tobie, idź i upomnij go w cztery oczy. Jeśli cię usłucha, pozyskasz swego brata. Mt 18

Upominając można kogoś zranić lub na długie lata zamknąć na prawdę, można też stracić czyjeś względy, czy przychylność. Dobre chęci mogą odnieść odwrotny skutek. Wszystko zależy od tego, czym się kieruje upominający, jakimi intencjami i powodami.

Zanim zwrócimy komuś uwagę warto zastanowić się, czy naprawdę chcemy mu pomóc, czy mamy na względzie jego dobro i czy kierujemy się miłością. Czy raczej nie jest to próba wykazania swojej wyższości, tego, że wiemy lepiej, czujemy się lepszymi? Czy wykrzykujemy prawdę pod wpływem złych emocji, złości? Nie będąc wolnymi od słabości, należy ostrożnie upominać. Gdy dostrzeżemy w sobie niewłaściwe pobudki, warto zamilknąć, a nie wykazywać innym błędy.

Jeśli mi na kimś zależy i czuję, że moje upomnienie może zranić, powinnam oddać tę sprawę Jezusowi.  Modlić się w intencji tejże osoby, ale również o to, by zwracając uwagę nie zranić i doprowadzić do szczerej przemiany. Wtedy Pan Bóg pokaże właściwą drogę, by to upomnienie było naprawdę braterskie.

Uwielbienie z Tekstem Zanim powiem słowo - z tekstem i wokalem (TGD)