Refleksja na dziś

Wtorek 22 września 2020

Czytania » Usłyszeć

Kto uszy zatyka na krzyk ubogiego, sam będzie wołał, lecz nie otrzyma odpowiedzi.

Ubodzy... Kim w naszym świecie są? Nie, to nie ci, dla których na chleb może nie wystarczyć, ale na wódkę być musi. To wielu starych, schorowanych i niedołężnych, z więcej niż skromnymi emeryturami,  zamkniętych, jak w więzieniach w czterech ścianach swojego domu. To pracowici i skromni ledwie wiążący koniec z końcem.
To ci, co latami czekają w obozach dla uchodźców, aż ktoś ich przyjmie...

Ale to też chyba ci, którzy pieniądze niby mają, ale doznają wielkich krzywd. Ot, w pracy: lekceważenia, poszturchiwania, szorstkości, na którą nikt nie odważy się wobec tych, którzy coś znaczą... A czasem wprost mobbingu...

Chodzi o to, by nie zatykać uszu. By niedołężnemu zrobić zakupy, a jeśli trzeba „zapomnieć” o zapłacie. Odważyć się powiedzieć „otwórzmy m drzwi”, gdy krzyk dochodzi z obozu dla uchodźców. A w pracy tego, którego szef albo współpracownicy dręczą wesprzeć chociaż dobrym słowem, a nie milczeć ciesząc się, że nie ja stałem się ofiarą...

Usłyszeć krzyk ubogiego. Wtedy Bóg mój krzyk też usłyszy.

Z nauczania Jana Pawła II

Sumienie jako ostateczna instancja osądzająca konkretny czyn sprzeniewierza się swojej godności, gdy jest błędne z winy człowieka, to znaczy „gdy człowiek niewiele dba o poszukiwanie prawdy i dobra, a sumienie z nawyku do grzechu powoli ulega niemal zaślepieniu” [109]. Na to właśnie niebezpieczeństwo zniekształceń sumienia, zwraca uwagę Jezus, gdy napomina: „Światłem ciała jest oko. Jeśli więc twoje oko jest zdrowe, całe twoje ciało będzie w świetle. Lecz jeśli twoje oko jest chore, całe twoje ciało będzie w ciemności. Jeśli więc światło, które jest w tobie, jest ciemnością, jakże wielka to ciemność!” (Mt 6, 22-23).

W przytoczonych wyżej słowach Jezusa znajdujemy także wezwanie do formacji sumienia, tak by stało się ono przedmiotem nieustannego nawracania ku prawdzie i dobru. Analogiczny sens ma zachęta Apostoła, by nie brać wzoru z tego świata, lecz przemieniać się przez odnawianie umysłu (Veritatis splendor 63-64)

 

Wiara_wesprzyj_750x300_2019.jpg