Pan przywraca wzrok ociemniałym,
Pan dźwiga poniżonych Ps 146

Św. Paweł w liście do Filemona interweniuje w sprawie Onezyma, niewolnika i zbiega. Wylicza motywy, którymi powinien kierować się Filemon, by mu wybaczyć. Prawdziwe wybaczenie wymaga dobrej woli, a ta rodzi się w miłości.

Czy potrafię wybaczać? Jak odnoszę się do tych, których postrzegam jako swoich wrogów? Jakie wobec nich rodzą się we mnie myśli? Ile w nich oskarżeń i zakładania złej woli? Czasem kogoś zupełnie niewinnego traktuję jako osobę mi nieżyczliwą, jedynie na podstawie moich iluzorycznych wyobrażeń. Jak bardzo uprzedzam się do tych, którzy nie podzielają mojego zdania, myślą inaczej, żyją inaczej. Choć tak naprawdę nie skrzywdzili mnie i nie mam im nic do wybaczenia, ja zachowuję się jakby byli czemuś winni. Trudno wybaczyć mi tym, którzy, wedle mojego uznania, bardzo mnie zranili, od których oczekuję przeprosin. A kiedy już mówię ‘wybaczam’, czy tak naprawdę całą sobą to czynię? Z jakim sercem stanęłabym przed Bogiem, gdyby dziś wezwał mnie do siebie?

Czytania mszalne rozważa Aleksandra Kozak

vitekpiglet TGD - Wybacz mi, Panie (Forgive Me, Lord)