Balaam. Sprowadzony, by przeklinał wrogów króla Moabu, Balaka. Złamany oporem oślicy i stojącego na drodze anioła, otrzymał łaskę widzenia i słyszenia. Błogosławi i patrzy w przyszłość.

Gdy zasłaniamy się niewiedzą, gdy jak dzieci na rynku nie chcemy tańczyć i śpiewać, gdy wbrew Niemu chcemy dążyć do swoich celów, sadza nas na oślicę, przypiera do muru, rani nogę, posyła anioła z wyciągniętym mieczem. Byśmy zobaczyli i usłyszeli. Byśmy widząc i słysząc zaczęli błogosławić. Byśmy błogosławiąc doświadczali wciąż i na nowo dobroci i łaskawości Pana.

Z Konstytucji Lumen Gentium:

Kościół, którego tajemnicę wykłada Sobór święty, uznawany jest przez wiarę za niezachwianie święty. Albowiem Chrystus, Syn Boży, który wraz z Ojcem i Duchem Świętym doznaje czci jako „sam jeden Święty”, umiłował Kościół jako oblubienicę swoją, siebie samego zań wydając, aby go uświęcić (por. Ef 5,25-26), złączył go też ze sobą jako ciało swoje i hojnie obdarzył darem Ducha Świętego na chwałę Bożą (KK 39).