Anioł Pański ukazał mu się we śnie i rzekł… (Mt 1,20).

Tak jak Maryja, również Józef, pochodzący z królewskiego rodu Dawida, ma swoje zwiastowanie. Tym razem jednak objawienie woli Bożej dokonuje się we śnie. Tak więc milczący według relacji ewangelicznej Józef zostaje w ten sposób jest przygotowany do przyjęcia daru Ducha Świętego, jakim będzie Syn Boży. Odpowiedź na Boże wezwanie domaga się serca pełnego wiary. Inaczej wielkie dzieła Boże pozostają niezrozumiałe a do świadomości człowieka nie dociera głos Najwyższego. Józef ufa Bogu mimo wielu niewiadomych, jak nieznana przyszłość, legalistyczna sprawiedliwość czy ludzkie uprzedzenia.

Józef znał historię swojego narodu, wierzył w moc i dobroć jedynego Boga. Jest dla nas wzorem przyjęcia Bożego planu i współdziałania z łaską, pomimo braku jakiegokolwiek wsparcia ze strony innych, i realizacji „sekretu mesjańskiego”, o którym rozważał w samotności, w ciszy swojego serca, do którego przemawia sam Bóg. „Święty Józef przypomina nam, że ci wszyscy, którzy są pozornie ukryci lub na ‚drugiej linii’, mają wyjątkowy czynny udział w historii zbawienia. Im wszystkim należy się słowo uznania i wdzięczności” (List apost. Patris corde).

Z Konstytucji Gaudium et spes

Radość i nadzieja, smutek i trwoga ludzi współczesnych, zwłaszcza ubogich i wszystkich cierpiących, są też radością i nadzieją, smutkiem i trwogą uczniów Chrystusowych; i nie ma nic prawdziwie ludzkiego, co nie miałoby oddźwięku w ich sercu. Ich bowiem wspólnota składa się z ludzi, którzy zespoleni w Chrystusie prowadzeni są przez Ducha Świętego w swym pielgrzymowaniu do Królestwa Ojca, i przyjęli orędzie zbawienia, aby przedstawiać je wszystkim (nr 1)

Dominikanie.pl Pieśni adwentowe [#04] Veni, veni Emmanuel