Człowiek chciałby mieć łatwe, przewidywalne życie. Także Boże nakazy powinny być jasne i czytelne: stąd – dotąd. Cały czas jest w nas ochota do traktowania relacji z Bogiem i drugim człowiekiem na zasadzie: coś za coś.

Jezus jednak podaje inną miarę: „Do życia w Królestwie Bożym przygotowani są tylko ci, którzy potrafią w nieskończoność przebaczać bliźniemu. Dlaczego? Bo miłość wszystkiemu wierzy, we wszystkim pokłada nadzieję, nigdy nie ustaje.

Jeżeli więc nie chcesz nieustannie wybaczać innym, to tym samym nie chcesz uznać, że twoje grzechy wobec Boga są milion razy większym przewinieniem, niż wina twojego współbrata wobec ciebie.

Tobie Bóg odpuszcza każde przewinienie. Twoje grzechy zaprowadziły Mnie na mękę i krzyż.

Jeśli więc nie chcesz nieustannie przebaczać, nie starasz się naśladować Mnie, swojego Mistrza i Nauczyciela, który w nieskończoność wybacza tobie.

Dlatego nie będziesz mogła wejść do Królestwa niebieskiego.”

Rachunek sumienia:

1. Czy kiedykolwiek poprosiłam o wybaczenie kogoś, kogo skrzywdziłam?
2. Czy staram się pamiętać i nieustannie mieć przed oczami krzywdy, wyrządzone mi przez innych ludzi?
3. Czy traktuję swój grzech jakbym osobiście pluła w twarz Jezusowi, uderzała Go, wyśmiewała się z Niego?

Czytania mszalne rozważa Elżbieta Krzewińska

Rozważaj i słuchaj