Lecz powiedz słowo, a mój sługa odzyska zdrowie (Łk 7, 7b).

Tylko jedno słowo? Ono może mieć aż takie znaczenie? Okazuje się, że tak. Ale jedynie wtedy, gdy jest to słowo wypowiedziane przez Jezusa – Proroka potężnego w słowie i czynie. Jezus spełnia prośbę setnika – poganina, który wykazuje się wiarą. A z tej wiary wypływa miłość do sługi. Tym samym Chrystus pokazuje, że dobry Ojciec pragnie zbawienia wszystkich.  

Każdy, kto wierzy w Jezusa, staje się dziedzicem życia wiecznego. Tylko ilu w Niego wierzy? Nawet spośród uczniów, którzy każdej niedzieli głośno wypowiadają „Panie, nie jestem godzien…”, po czym zamykają swoje serca na przyjście miłosiernego Jezusa. 

Panie wierzę, ale… zapominam, że jesteś dawcą życia wiecznego, bo doczesność pochłania mnie tak bardzo, że nie słucham, co do mnie mówisz. W Dniu Pańskim jest jednak czas, aby zatrzymać się, zastanowić, aby odczuć „zbawczy wstyd” i zobaczyć siebie w całej prawdzie.

Abym mógł zostać uzdrowionym, muszę najpierw uznać swoją chorobę i wyznać: Jezu, ufam Tobie!

Czytania mszalne rozważa ks. Leszek Smoliński

lednica2000 Siewcy Lednicy - Jezu, ufam Tobie! Pieśń Pielgrzyma na ŚDM 2016 (Jesus, I trust in You! - WYD 2016)