Słów tych, które wam mówię, nie wypowiadam od siebie. To Ojciec, który trwa we Mnie, On sam dokonuje tych dzieł. Wierzcie Mi, że Ja jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie. Jeżeli zaś nie – wierzcie przynajmniej ze względu na same dzieła!

Jeśli nie wierzycie dlatego, że ja to mówię, wierzcie choć ze względu dzieła, które widzicie, których jesteście świadkami - mówi Jezus. I dodaje: Kto we Mnie wierzy, będzie także dokonywał tych dzieł, których Ja dokonuję, a nawet większe od tych uczyni, bo Ja idę do Ojca. To ważna wskazówka dla wszystkich, którzy chcą głosić Chrystusa.

Po pierwsze, nie jesteśmy w tym dziele sami. To nie my, a Ojciec, Syn i Duch dokonują dzieł, które dzieją się przez nasze ręce. Jeśli sobie przypisujemy chwałę z ich powodu, stajemy się uzurpatorami.

Po drugie, ludzie mogą wierzyć ze względu na osobę świadka, ale także (a może częściej?) wierzą ze względu na dzieła, które widzą. To znaczy, wierzą dlatego, że to co słyszą rozpoznają jako prawdziwe. To znaczy także: ze względu na to, że głoszący nie tylko mówią, ale przede wszystkim czynią. Słowa są, powinny być, komentarzem do czynów, ich uzasadnieniem i wyjaśnieniem. Nigdy ich nie zastąpią.

Chcemy, by nam wierzono... Ale ludzie uwierzą przede wszystkim nie nam, nie naszym słowom, ale dziełom. To one jedynie są wiary-godne.