Mieli pojmać Jezusa, ale jego słowa wzbudziły w nich niepokój. Jeszcze nikt tak nie przemawiał! I co słyszą od faryzeuszów? Czy i wy jesteście tak głupi, jak ów przeklęty lud? Czy ktoś z autorytetów mu uwierzył? A gdy to nie pomogło, gdy w obronie Jezusa odezwał się jeden z nich, usłyszał: chcesz do nich przynależeć? Czy Ty też jesteś z tej głupiej i pogańskiej krainy? Zbadaj!

Gdyby nie odeszli, mógłby im zacytować proroctwo Izajasza, że upokorzoną ziemię Zabulona i Neftalego Bóg okryje chwałą i że właśnie tam zabłyśnie wielka światłość. Mógłby przypomnieć, że pogański Dekapol to przecież Gilead, z którego pochodził Eliasz. Mógłby przypomnieć, że z Gat-ha-Hefer z Galilei pochodził prorok Jonasz… Ale rozeszli się. Nie było szans na dyskusję.

Manipulacja, powołanie na autorytet i obiegową opinię. Wykorzystanie negatywnych stereotypów. Brak szans na argumentację i obronę. Prosty cel: „Zniszczmy drzewo wraz z jego mocą, zgładźmy go z ziemi żyjących, a jego imienia niech już nikt nie wspomina!”.

Minęły wieki – metody się nie zmieniły. Zamiast rozmowy jest krzyk. Zamiast wysłuchania człowieka stereotyp. Boli, gdy dotyka mnie. Ale czy sama tak nie postępuję? Czy nie wydaję wyroków na podstawie powierzchownych informacji?

Odpowiadam na Słowo

Niewiele wiem o tym człowieku. Tylko tyle, że jest inny, że należy do grupy, do której nie mam zaufania. Dziś spróbuję go posłuchać, zrozumieć co ma do powiedzenia. Może będzie nam do siebie bliżej, niż się wydawało?

Co mówi Duch

Głęboka i szybka zmiana rzeczywistości domaga się mocniej tego, aby nikt przez niezważanie na bieg spraw albo tkwienie w bezczynności nie przestrzegał tylko etyki indywidualistycznej. […] Są tacy, którzy głosząc zasadę szczodrości i hojności, w istocie jednak zawsze żyją tak, jak gdyby nie troszczyli się zupełnie o potrzeby społeczeństwa. Co więcej, niemało ludzi w różnych krajach za nic ma prawa i przepisy społeczne. Bardzo wielu nie waha się przez różne oszustwa i podstępy unikać sprawiedliwych podatków albo innych służących społeczeństwu zobowiązań. […] Świętą rzeczą dla wszystkich niech będzie zaliczenie solidarności do szczególnie ważnych obowiązków współczesnego człowieka. Konstytucja duszpasterska o Kościele w świecie współczesnym, Gaudium et Spes, 30