Dziecko przytulone do matki. Trzymający się za ręce zakochani. Płacz po dobrze przeżytej spowiedzi. Spotkanie po latach. Powrót taty po miesiącach tęsknego wyczekiwania… Szczęście? Owszem, w jego chwilowych przebłyskach. Co potem? I dlaczego w chwilowych? Dlaczego nie trwałe i pełne? Ile pytań w dniu tyle razy powtarzającym słowo szczęśliwi.

Być może dlatego chwilowych bo wykluczyliśmy ze szczęścia ubóstwo, smutek, pokorę, łaknienie sprawiedliwości, miłosierdzie, czystość i pokój serca, cierpienia. Skroiliśmy szczęście na ludzką, kiepską miarę i tak się w nią zapatrzyliśmy, że przeoczyliśmy coś ważnego i wielkiego. Pragnącego podzielić się z nami swoim szczęściem Boga.  

Tak naprawdę to nie ubóstwo daje szczęście. I nie smutek, pokora, łaknienie, miłosierdzie, czystość, pokój i cierpienie. Nawet Bóg nie daje szczęścia. Bóg jest szczęściem. Reszta to droga…

Czytania mszalne rozważa ks. Włodzimierz Lewandowski

bebysh01 Dwabepe - Błogosławieni