Taki Paweł – czasem zda się, że niczym się nie przejmował. Trzy dni od początku swej „rzymskiej niewoli”, oskarżony przez współziomków, zamknięty w mieszkaniu z pilnującym go żołnierzem, zaczął nauczać o Panu Jezusie i czynił to „zupełnie swobodnie, bez przeszkód”. Scenę tę kreśli nam w wyobraźni zaledwie kilka zdań – lecz my naiwni nie jesteśmy. Łatwo sobie wyobrazić te wszystkie chwile zwątpienia, te kierowane w niebo pytania, pokorę wobec ograniczeń zaistniałej sytuacji, miłość, którą przeniknięty jest każdy dzień…

Bóg i my – nasza wspólna historia potrafi zaskoczyć. Jan ma swoją, podobnie jak Piotr i Paweł. Podobnie i my. Komuś patrzącemu z zewnątrz na nasze życie nie wyda się ono może niczym nadzwyczajnym – ale wiemy doskonale… Znamy to – i my, i Bóg: te wszystkie chwile zwątpienia, te kierowane w niebo pytania, pokorę wobec ograniczeń zaistniałej sytuacji, miłość, którą przeniknięty jest każdy dzień…

…cały świat nie pomieściłby ksiąg, jakie trzeba by napisać.