Oby się tak zespolili w jedno, aby świat poznał, żeś Ty Mnie posłał i żeś Ty ich umiłował tak, jak Mnie umiłowałeś.

Jedność Kościoła jako wspólnoty jest gwaran­tem prawdziwości posłannictwa pochodzącego od Ojca. Tam gdzie brak jest jedności, zanikają więzy braterstwa i świadectwo Bożej misji jest niepełne, nawet karykaturalne Świat - jako rzeczywistość wroga Bogu - dąży do poróżnie­nia wspólnoty Kościoła. Stąd dzisiaj tak wiele ataków na Ko­ściół i tych, którzy w hierarchiczny sposób są odpowiedzialni za jego trwałość. Jako ludzie wiary powinniśmy dbać o naszą wspólnotę, o jedność. Nie możemy pozwolić się poróż­nić, zniszczyć wzajemnego zaufania. Skoro nie ma jedności we wspólnocie ludzi wierzących, to także ich pełna łączność oraz jedność z Bogiem stoi pod znakiem zapytania.
Ta troska o jedność ma też wymiar bardzo przyszłościo­wy. Ma zagwarantować uczniom Chrystusa wieczne prze­bywanie w Jego obecności. Mało tego, jest odbiciem miłości między Ojcem i Synem, która ma być przecież zwornikiem Kościoła jako wspólnoty ludzi wierzą­cych i Boga samego.

Świat uwierzy w Boga tylko wówczas, gdy zobaczy Go w tych, którzy o Nim świadczą, gdy zobaczy Go w nas.