Apostołowie prosili Pana: «Dodaj nam wiary».  Łk 17

Słowa Jezusa, wymagania, które stawia przed nami, nie zawsze są proste. Uczniowie słuchając ich czują się bezradni. Mając świadomość trudu, albo całkowitej niemożności sprostania Jego wskazaniom, proszą Go, by wzmocnił ich wiarę. Jezus zapewnia, że najmniejsza wiara, mniejsza nawet niż ziarenko gorczycy wystarczy, by pokonać pokusę, słabość, grzech, które są w nas i wokół nas.

Daleko mi do wiary, o której mówi dziś Jezus. Mimo to, gdzieś wewnątrz pojawia się pokusa jej pewności i siły. To może osłabić moją czujność, wzmacniać przekonanie, że nie ma potrzeby, by o nią dbać, pielęgnować ją, by w niej wzrastać. Wiara jest łaską daną przez Boga zupełnie za darmo. Niepielęgnowanie jej może prowadzić do uśpienia, albo całkowitej jej utraty.

Trzeba mi żyć wiarą, prosić o nią i dziękować Bogu za nią każdego dnia. Kierować się jej wskazaniami w codziennych wyborach z ufnością, że reszty dokona Bóg. Bo wiara polega na tym, by pozwolić działać Bogu, a nie opierać się wyłącznie na własnych siłach.

Czytania mszalne rozważa Aleksandra Kozak

wielbienie "Przymnóż nam wiary"