Ale to wszystko, co było dla mnie zyskiem, ze względu na Chrystusa uznałem za stratę - mówi św. Paweł, podsumowując wszystko to, czym w swoim narodzie mógłby się szczycić. I tym, co otrzymał z urodzenia, i tym, co było jego zasługą. Miał wszystko. Ale to wszystko uznał za bezwartościowe ze względu na najwyższą wartość poznania Chrystusa Jezusa.

Radość, która wszystko inne pozwala odrzucić jako nieważne, nie jest tylko po stronie człowieka. Przeżywa ją także Bóg, gdy odnajduje tę jedną, zgubioną owcę. Radością na widok Jego radości wybuchają aniołowie. Ale to mało: radość chce się dzielić. Wyprawia więc ucztę, zapraszając wszystkich. Wołając: zobaczcie, znalazł się! Cieszcie się ze mną!

Człowiek, biegnący naprzeciw Boga, bo najważniejsze jest, że mógł Go poznać. Bóg, biegnący naprzeciw człowiekowi, z radością że odnalazł się!

Radość bycia razem. Co za znaczenie ma wszystko inne?