Chrześcijaństwo nie ma nic wspólnego z dialogiem pesymisty z optymistą. U nich lepiej – gorzej zawsze umieszczone jest w perspektywie tu i teraz. My, owszem, modlimy się o pokój i bezpieczeństwo, zdrowie dla chorych, uchronienie od nieszczęść doczesnych. Ale nie one są podstawą naszej nadziei.

Pokładający nadzieję w Chrystusie to ktoś, kto wierzy, że „zawsze będziemy z Panem”. Nie będąc przy tym naiwniakiem, pozwalającym sobie przysłowiowe kołki na głowie ciosać.

Przeciwnie, będzie odważnie walczył z niesprawiedliwością, wykorzystywaniem człowieka przez człowieka, kultura wykluczenia, cywilizacją śmierci, próbami zamienienia wiary na ideologię.

Bo pokładający nadzieję w Chrystusie wie, że jego najważniejszym zadaniem jest troska o zbawienie. A największym niebezpieczeństwem na duszy szkodę ponieść. Nie boi się „tych, którzy zabijają ciało”. Boi się ”zabójcy duszy”. Dlatego ma nadzieję w Chrystusie. Bo to On jest Zwycięzcą zabójcy.

Czytania mszalne rozważa ks. Włodzimierz Lewandowski