Czyż jesteście aż tak nierozumni, że zacząwszy duchem, chcecie teraz kończyć ciałem?  Ga 3

Paweł przeciwstawiając wiarę Prawu i ukazując jego niewystarczalność, przypomina zjawiska charyzmatyczne, jakie towarzyszyły nawróceniu Galatów. Te nadzwyczajne znaki świadczyły o obecności i działaniu Ducha Świętego. Skoro Duch Boży objawił swą moc, byłoby nierozsądne chcieć kończyć w sposób cielesny.

Wciąż doświadczam Bożej obecności i opieki, czasem nawet Jego nadzwyczajnej interwencji. Dlaczego jednak nie żyję Jego sprawami, nie uświadamiam sobie Jego obecności na co dzień? Świat, a zwłaszcza relacje z innymi, pochłaniają moje myśli, pragnienia, dążenia, które nawet snują się w głowie podczas modlitwy. Zachowuję się, jak źle wychowane dziecko, które otrzymało wspaniały prezent, ale zupełnie nie pamięta o osobie, która je obdarowała. Odwracam się plecami i całkowicie zajęta ‘zabawką’ nie zwracam uwagi na Darczyńcę, a nawet zapominam o wdzięczności. Obrażam Boga, który daje mi wszystko, a w osobie Syna Bożego składa za mnie swoje życie. Zawłaszczam dary, dlatego popadam w samowystarczalność i Bóg przestaje mi być potrzebny. Może właśnie dlatego tak często o Nim zapominam.

Czytania mszalne rozważa Aleksandra Kozak

modlitwaSERCA Chili my & Deus Meus - Zaświeć nasza wiaro