Ciekawym reakcji królowej Saby. Jaką miała minę? O czym myślała gdy dotarły do niej wieści z pałacu Salomona? Jaki był los uwag, sentencji, całej mądrości jaką zabrała ze sobą w zamian za kosztowności? Poszły do kosza? Grzechy władcy unieważniły wszystko? Zawód czy też żal nad starczą biedą niegdyś mądrego króla?

Dociekliwość w tym wypadku niezbyt jest nam przydatna. Ważniejszym jest wyrok Boga. Kara i ułaskawienie zarazem. Ze względu na Dawida i na Jeruzalem. Tak było zawsze. Ze względu na Abrahama, Mojżesza… Wreszcie Jezusa. Ze względu na wiarę kobiety. Ze względu na wiarę Kościoła. Jakby Bóg wstydził się swojego miłosierdzia i szukał kogoś, kto by usprawiedliwił Jego wspaniałomyślność. Jakby…

A Salomon? Jego winą nie była słabość do kobiet. Winą (jedyną chyba) była niezdolność powiedzenia „żałuję”. Jak Dawid.

Czytania mszalne rozważa ks. Włodzimierz Lewandowski

Bogdan Bednarz Koronka do Miłosierdzia Bożego