Po tym wszyscy poznają, że jesteście uczniami moimi, jeśli będziecie się wzajemnie miłowali (J 13,35).

W Wieczerniku Jezus zapewnia swoich uczniów o swojej gotowości oddania życia i pozostawia im zobowiązanie: „Przykazanie nowe daję wam, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem”. Miłość Pana jest darem z siebie, danym w posłuszeństwie woli Ojca, dla zbawienia świata. Jezus wskazuje miłość jaką cechę, która ma określać Jego uczniów. Taki rodzaj czynnej miłości jest całkowitą nowością. Dzięki wzajemnej miłości uczniów wszyscy poznają, że należą oni do Jezusa. A przez swoje pełne miłości działania, stają się żywym świadectwem miłości Ojca niebieskiego.

Kiedy myślimy o życiu przykazaniem miłości, mogą rodzić się w nas różne znaki zapytania, wątpliwości. Dotyczy to zwłaszcza sytuacji, kiedy mam okazywać miłość wobec ludzi obcych, wymagających zrozumienia, którzy mogli wyrządzić mi krzywdę. Tymczasem musimy sobie uświadomić, że niewiele zmieni się w naszym życiu, dopóki nie zaczniemy przykazaniem miłości prawdziwie żyć. Będzie to dla nas również okazja do dawania świadectwa naszej wierze. „Gdzie miłość wzajemna i dobroć, tam znajdziesz Boga żywego”.

Myśl św. Jana Pawła II

Proszę Boga, aby Wasze życie według tej wymagającej, Bożej miary było pociągającym świadectwem miłosierdzia w naszych czasach. Pamiętajcie, że Chrystus nieustannie otacza was swą miłosierną miłością. Niech ta świadomość napełnia Was pokojem i prowadzi po trudnych ścieżkach codzienności (Rozważanie przed modlitwą „Anioł Pański” na krakowskich Błoniach, 18.08.2002).

greatbigseafan Ubi Caritas Taizé