Czy nasze przyjście na świat oznacza dla świata pokój czy wojnę? Szansę na ocalenie czy zgubę? Szczęście czy nieszczęście? Być może mamy dziś akurat dobry dzień i pełni jesteśmy noworocznych nadziei – więc pozytywna odpowiedź nasunie się sama. Być może warto jednak tej myśli się poprzyglądać, spojrzeć na samych siebie z dystansu, zapytać o to, kim – dzięki Bogu – dla siebie nawzajem jesteśmy. Bo czy nie na tym polega błogosławieństwo? Na wierze, iż z naszego powodu, dzięki nam dokona się dobro, bo tego chce Bóg, Pan wszystkiego.

Kiedy mówimy komuś: „Niech cię Pan błogosławi”, pomyślmy i o tym. Że to ja – Jego ukochane dziecko, Jego dziedzic – tak mówię, ja to nakazuję, ja mam taką władzę nad światem, nad losem innych. Biorę z tego, co do mnie należy – bo to dziedzictwo otrzymałam – i daję, bo chcę.

Czytania mszalne rozważa Katarzyna Solecka